www.marjanvanhouwelingen.nl

‘Ik ben niet sportief’

Dit was jarenlang mijn eigen quote.
Niet dat ik nooit sportte.
Bij vlagen ging ik naar de sportschool.
Al vond ik er niks aan.
Ik deed zelfs een paar groepslessen.
In een zaal vol vloeiende poses en dynamische stretches,
voelde ik me het middelpunt.
Een zielig hoopje zwaaiende armen en benen.

En dan die wekelijkse hardlooprondjes.
Met de wens om af te vallen.
En ergens de hoop om een halve marathon te lopen.
Omdat dit me stoer leek.
Verder dan 10 km kwam ik echter nooit.
En 10 kg minder bleek een utopie.

Toen ontdekte ik het wandelen.
Elke dag kilometers struinen door de natuur.
Meer dan ooit in m’n element.
Niet veel later werd ik fan van wielrennen.
Ook bleek zwemmen in natuurwater echt iets voor mij te zijn.

‘Jij bent echt sportief zeg’, zei laatst iemand tegen me.
’Nou, dat valt best mee hoor’, mompelde ik terug.

Ik kwam erachter dat de overtuiging er ergens nog zit.
Dat ik niet sportief ben.
Ik voel me zelfs ongemakkelijk bij dat woord.
Hoe dat komt?
Omdat ik er zelfs labels aan ophing.
Sportief = slank
Sportief = lenig
Sportief = discipline

Tot ik vandaag ging googelen op de betekenis van het woord.
Sportief = eerlijk
Sportief = bewegen
Sportief = plezier.

Wauw, dat ben ik.
Tijd om korte metten te maken met m’n overtuiging.
Joehoe.. thanks Google. Ik ben sportief!

Aan welk woord heb jij (onbewust) een negatief label gehangen?
Of met welke overtuiging mag jij korte metten maken?

PS: Je mag mij bedanken.
Of Google😉.

Deel dit bericht met je netwerk

Ruim vijftien jaar werkte ik op diverse plekken in de jeugdzorg en het jongerenwerk. Oplossingsgericht werken, handelen vanuit de systeemtheorie en het bieden van coaching en trainingen waren dagelijkse kost. Tot ik vijf jaar geleden mijn eigen bedrijf startte. Eerst als schrijver en fotograaf en later als fotograaf voor ondernemers. Iets wat ik met ontzettend veel plezier deed. 

En toch mistte ik iets. Het voelde alsof ik iets liet liggen in mijn werk als fotograaf. Sterker nog. Ik gaf mijn klanten nog niet alles van het allerbeste wat ik in huis heb. Want ik ben een kei in het ontrafelen van processen en patronen. Ik zie dingen scherp.  Met mijn rake analyses zorg ik voor beweging en transformatie. Ik zie kansen en kom snel tot de kern. 

Vorig bericht
Wachten op perfectie is niet nodig
Volgend bericht
Waarom al die tranen?