Doodsbang om te pletter te vallen

Krampachtig houd ik de stalen kabel vast. Mijn handen voelen klam aan. Het duizelt me en ik ben bang dat ik flauw val. Trillend zak ik door m’n knieën en barst in huilen uit. 

Voor iemand met hoogtevrees is wandelen in de bergen soms een uitdaging.

Deze zomer gaat het echter goed. Ik trotseer stoeltjesliften en loop over wiebelige hangbruggen. Tot die ene wandeling. Vanuit het niets word ik ingehaald door m’n hoogtevrees. Een kwartier lang durf ik geen stap te verzetten. Gehurkt zit ik tegen de rotswand, doodsbang om te pletter te vallen. 

De wandeling maak ik niet af. Het is beter om terug te gaan. Al had ik het liefst de gletsjer, op bijna 3000 meter hoogte, gehaald. 

En toch voel ik dat dit het leven is. 

Het leven is én-én.

Ik ben gek op wandelen in de bergen én ik heb hoogtevrees. Net zoals m’n gezin enorm waardevol voor me is.  Ze zijn mijn thuis én het is de plek waar ik me het meest irriteer of boos ben. Ook in mijn werk zie ik de tegenstelling. Ondernemen geeft me vrijheid en zelfstandigheid. Ik houd van autonomie én ik mis het soms om onderdeel te zijn van een team of organisatie. 

Het leven is één grote ‘EN’. 

De kunst is om beide kanten van de ‘EN’ te leven. 

Regelmatig bagatelliseer ik mijn angst of ongemak lekker weg. Leef ik het ‘perfecte plaatje’. Of vervang ik het woordje ‘EN’ door een ‘MAAR’. En laat ik me leiden door belemmeringen. 

Vaak genoeg zei ik: ’Ik houd van wandelen in de bergen, maar ik heb hoogtevrees’. Uit angst wat er wellicht zou komen, haakte ik op voorhand af. 

Deze zomer ging het goed. Inclusief die ene wandeling. Want halverwege die berg werd het me weer duidelijk. Temidden van m’n tranen en angst voelde ik het. 

Het leven is én-én. 

Ik hoef me niet te laten beperken door het woordje ‘MAAR’. Ik mag gewoon gaan wandelen. En genieten van magische uitzichten en klingelende koebellen. Ik hoef mijn angst niet te bagataliseren. Ik mag het serieus nemen en gewoon teruggaan. 

Het bereik van het woordje ‘EN’ is enorm. 

Het weerspiegelt het leven. Het schept ruimte. Mogelijkheden. Het geeft je een keuze. Om voluit te leven. 

Wat ligt er binnen jouw bereik als jij een MAAR vervangt door EN? 

Wat ga jij doen (of laten) als je beide kanten van de EN voluit leeft?